Bu ifade ayet olmamakla beraber, “Artık Kur’ân okuyacağın zaman, kovulmuş şeytandan hemen Allah’a sığın!” (Nahl, 98) ayetinin emrine binaen söylenmektedir ve tabirleri de ayetten alınmıştır.

Ayetteki tabir; “feste’iz billahi mineş şeytanir racîm” dir. Biz de bu emre uyarak, “euzü billâhi mineş şeytanir racîm” deriz. Fark sadece feste’iz ile eûzü kelimelerindedir.

Kurtubî Tefsiri'nin beyanına göre, Euzünün bu şekilde okunmasına dair hem peygamberimizden sahih hadisler rivayet edilmiştir, hem de ulemanın cumhuru bunun üzerinde ittifak etmiştir. Buhari’de geçtiği beyan olunan rivayete göre; bir gün Peygamberimiz’in (sav) huzurunda iki adam tartışırlar ve birisinin yüzünde öfke alâmetleri iyice belirgin bir hâle gelir. Bunun üzerine Resulullah (sav), “Ben öyle bir söz biliyorum ki, eğer onu söylese bu hal ondan gider. O söz de eûzü billâhi mineş şeytânir racîm’dir” buyurur. (Arabî Kurtubî Tefsiri, cild 1, sh. 88)